Küçüktüm , bilmezdim nasıl bir şeydir,
Ben bir gün babama sordum ölümü ...
"Başka  bir  aleme  gitmek  demektir."
Deyince  ,  rüyaya  yordum  ölümü  ...

Rüyada  her  yere  gidip  dönülür ,
Dakikada  bir  çok  insan  görülür ,
Niçin  yaşanılır  ,  neden  ölünür  ?
Çocuktum, bir oyun gördüm ölümü...

Dedem, ninem öldü ; anlayamadım,
Ağlayanlar  oldu  ,  ağlayamadım ...
Bunu  bir  sonuca  bağlayamadım ;
Urgana  un  gibi  serdim  ölümü ... 

Henüz tanışmadan ben bu korkuyla,
Gençlik geçti gitti , türlü coşkuyla ,
Bayramda, törende milli duyguyla ;
Yalnız düşmanlara verdim ölümü...

Babam öldüğünde ben de babaydım ,
O  zaman  ilk  defa  ömrümü saydım ,
Ancak , daha sonra zamana yaydım ;
Yine  bir  sürgüne  sürdüm  ölümü ...

Binlerce  ölüyü  gördüm  işimde ,
Hep  kavak  yelleri  esti  başımda ,
Annem öldüğünde, kırkbeş yaşımda;
Ben yeniden başa sardım ölümü ...

Ne dadaş, ne gakkoş, ne zeybek, efe ,
Bildim ,  direnemez  artık  bu  defa ,
Çok  yaklaşıp  nişan  aldım  hedefe ;
Bir  yay  gibi  çekip  gerdim  ölümü ...

Bak  yaşın  elliyi  geçti  Bayraktar,
Korkunun   ecele  ne  faydası  var ,
Dolunca  ,   sayılı   o   dakikalar ;
Ölüm beni , ben de vurdum ölümü.