AY SARHOŞ EDER

Kâinat meyhane,gökyüzü sâki,

Güneş meze verir,ay sarhoş eder.

Kana kana içilince illâ ki;

Bardak meze verir,çay sarhoş eder.

Sarhoş olmak için “alkol” gerekmez,

Yetenek Allah’tan, okul gerekmez,

Sevmeye çok güzel bir kul gerekmez,

Gönül meze verir, dil sarhoş eder.

Dem bu dem,sevdâsı burnunda tüter,

Gülün otağında bülbüller öter,

Kulağı olana mûsikî yeter,

Keman meze verir,ney sarhoş eder.

Kelebek en fazla iki gün yaşar,

Durmadan ateşe, ölüme koşar,

Arı bir zerreye dağları aşar,

Çiçek meze verir,bal sarhoş eder.

Dervişin dergâhta ettiği zikir,

Döker de,bırakmaz bir zerrecek kir,

Semahta aşk ile mest olur fakir;

Hu’lar meze verir, hay sarhoş eder.

İster çok zengin ol;ister bey,paşa,

İster elli yaşa, ister yüz yaşa,

Dünyada bir ömür geçtiyse boşa,

Rüzgâr meze verir,yel sarhoş eder.

Samimi müslüman Kur’ana bende,

Dünyayı unutur Kâbe görende,

Hakk aşkıyla etrafında dönende,

Tavaf meze verir, say sarhoş eder.

Bir deli sevdâdır dolaşır serde,

Akıl uçup gider, eseme nerde?

Kızgın kumlar bir ummana döner de,

Leyla meze verir, çöl sarhoş eder.

Ağlamayı bil sen, gittiysen yasa,

Usûlünce eğlen, eğlence varsa,

İki gönül bir olunca, hülâsa;

Düğün meze verir,toy sarhoş eder.